Мемлекеттік орган кейіннен осы жердің бір бөлігін – 6000 гектардан астамын – мақсаты бойынша пайдаланылмағанын дәлел ретінде келтіріп, алып қою туралы талап қоюмен сотқа жүгінген (Жер кодексінің 65-бабының 1-тармағының 1-тармақшасы). Павлодар облысы сотының баспасөз қызметінен білгеніміздей, бірінші сатыдағы сот жерді мақсаты бойынша пайдаланылмағаны туралы жеткілікті дәлелдемелердің жоқтығын атап көрсетіп, талап қоюды қанағаттандырмаған. Сондай-ақ, орган бұзушылықтарды түзету туралы ұйғарым шығарғаннан кейін жерді қайта зерттемегені атап өтілген.
Апелляцияны қарау кезінде сот мыналарды анықтады: ЖШС мен фермерлік шаруашылық бірлескен қызмет туралы шарт жасасқан, оған сәйкес даулы жер 200 бас жылқы ұстау үшін пайдаланылады; 3000 гектардан астам аумақта егіс жұмыстары жүргізілгенін растайтын құжаттар ұсынылған.
Павлодар облыстық соты бірінші сатыдағы соттың қорытындыларын қолдады, сонымен қатар мыналарды қосымша атап өтті: берілген ұйғарымның орындалуы туралы актілер болмаған; өкілдік және атқарушы органдардың бірлескен шешімімен белгіленген ауыл шаруашылығы жерлерінің ең төменгі рұқсат етілген мөлшері туралы мәлімет ұсынылмаған; жер телімінің қай бөліктері – егістік жер немесе жайылым – алып қоюға жататыны көрсетілмеген. Сонымен қатар, Жер кодексінің 92–94 баптарына сәйкес, жер телімінің бір бөлігін алып қою заңда көзделмеген. Сондықтан, бірінші сатыдағы соттың шешімі өзгеріссіз қалдырылды. Қаулы заңды күшіне енді.
